Świetlica Integracji Sensorycznej

Miejscem realizacji zadania jest Świetlica Integracji Sensorycznej mieszcząca się w Publicznej Szkole Podstawowej z Oddziałami Integracyjnymi w Janowie Lubelskim.  Świetlica ma na celu integrację dzieci niepełnosprawnych oraz prowadzenie zajęć wyrównawczych, rewalidacyjnych dla dzieci z różnymi dysfunkcjami psychoruchowymi. Świetlica jest efektem finalnym partnerskiego projektu zrealizowanego w 2010 roku przez Stowarzyszenie SAS oraz PSP z OI
w Janowie Lub.

Co to jest integracja sensoryczna i dla kogo jest przeznaczona?

Metoda integracji sensorycznej [SI] jest jedna z metod terapeutycznych. Stosowana  jest w odniesieniu do dzieci z opóźnieniami  w rozwoju psychoruchowym, trudnościami w nauce szkolnej, u dzieci z opóźnieniem mowy, z mózgowym porażeniem dziecięcym , z niepełnosprawnością intelektualną, z autyzmem i zespołem Aspergera, z ADHD, cierpiących na schorzenia o podłożu genetycznym, z alkoholowym zespołem płodowym (FAS), niedowidzących i słabosłyszących.

Metoda opiera się na praktycznym znaczeniu trzech podstawowych, najwcześniej dojrzewających systemów zmysłowych w procesie prawidłowego rozwoju dziecka są to: system dotykowy, system czucia głębokiego zwany propriocepcją  (czucie własnego ciał) oraz układ przedsionkowy (zwany zmysłem równowagi). Kształtowanie się bodźców procesów percepcji wzrokowej i słuchowej i ich koordynacji zależy od właściwej stymulacji przez bodźce dotykowe i przedsionkowo-proprioceptywne. Mózg w każdej chwili naszego życia  odbiera, segreguje i przetwarza bodźce zmysłowe. Gdy informacje te płyną bez większych zakłóceń, nie jesteśmy świadomi  ich istnienia tych skomplikowanych procesów zachodzących w naszym układzie nerwowym, a mających wpływ na nasze codzienne czynności jak np., mowa, planowanie ruchu,napięcie mięśniowe, percepcję wzrokową. Nierówne tempo rozwoju w zakresie powstawania poszczególnych umiejętności może wskazywać na obniżony proces integracji sensorycznej. Dysfunkcje integracji sensorycznej maja negatywny wpływ na rozwój.

Wybrane objawy zaburzeń z zakresu integracji sensorycznej

Dziecko

  1. Ma słabą równowagę, często się potyka, przewraca
  2. Ma osłabione lub wzmożone napięcie mięśniowe
  3. Unika zabawy związanej z brudzeniem rąk, niechętnie dotyka różnych faktur
  4. Ma opóźniony rozwój mowy
  5. Ma słaba koordynację ruchową
  6. Jest wyjątkowo wrażliwe na bodźce ( np.; zatyka uszy gdy słyszy dźwięk)
  7. Jest stale w ruchu biega, kręci się, skacze, huśta, odbija się od ściany), lub jest nadmiernie spowolnione
  8. Ma kłopoty z umiejętnościami samoobsługowymi
  9. Ma kłopoty z opanowaniem technik szkolnych (pisanie, czytanie, rysowanie dotyczy dzieci powyżej 7 lat)
  10. Podczas zajęć stolikowych często podpiera głowę
  11. Chodzi na palcach
  12. Nie lubi zabaw ruchowych, gier sportowych
  13. Nie lubi myć twarzy i włosów
  14. Nie lubi obcinania paznokci
  15. Ma chorobę lokomocyjną
  16. Ma problemy z nauczeniem się nowych zadań ruchowych np.; jazda na rowerze
  17. Nie lubi określonych tkanin ubraniowych, metek
  18. Ma problemy emocjonalne i zaburzenia zachowania( agresja, nieśmiałość)
  19. Ma nieprawidłowości w relacjach społecznych i komunikowaniu się z otoczeniem

Terapia Integracji Sensorycznej jest stosowana także jako metoda profilaktyczna między innymi u dzieci z ciąży wysokiego ryzyka, po pobytach na oddziale noworodków. przedwcześnie urodzonych lub urodzonych po terminie, urodzonych przez cięcie cesarskie.

W terapii wykorzystywane są specjalne huśtawki, platformy, hamaki, maty ,piłki, deski terapeutyczne. Podczas terapii dziecko dziecko nie uczy się konkretnych czynności lecz poprzez nowe wzorce ruchowe powoduję się właściwe przetwarzanie informacji sensorycznej.